درمان و جراحي زخم پاي ديابتي

زخم پاي ديابتي

 

زخم پاي ديابتي يكي از عوارض عمده ديابت شيرين  است.

 

بهبود زخم يك مكانيسم عمل ذاتي است كه بيشتر اوقات به طور قابل اعتماد كار مي كند. يكي از ويژگي هاي اصلي ترميم زخم ترميم مرحله اي ماتريكس خارج سلولي از دست رفته (ECM) است كه بزرگترين جز of لايه پوست پوستي را تشكيل مي دهد. اما در برخي موارد ، برخي اختلالات يا توهين فيزيولوژيكي روند بهبود زخم را مختل مي كند. ديابت شيرين يكي از اين اختلالات متابوليكي است كه از مراحل طبيعي روند ترميم زخم جلوگيري مي كند. بسياري از مطالعات يك مرحله التهابي طولاني مدت را در زخم هاي ديابتي نشان مي دهد كه باعث تاخير در تشكيل بافت دانه بندي بالغ و كاهش موازي مقاومت كششي زخم مي شود. 

 

درمان زخم پاي ديابتي بايد شامل: كنترل قند خون ، برداشتن بافت مرده از زخم ، پانسمان زخم و از بين بردن فشار از زخم از طريق تكنيك هايي مانند ريخته گري تماس كامل باشد. در برخي موارد جراحي ممكن است نتايج را بهبود بخشد. اكسيژن درماني هايپرباريك نيز ممكن است كمك كند اما گران است. 

 

اين بيماري در 15% افراد ديابتي رخ مي دهد ،  و مقدم بر 84% از موارد قطع پاي پايين مربوط به ديابت است.

 

عوامل خطر

عوامل خطرساز در ايجاد زخم هاي پاي ديابتي عفونت ، سن بالاتر ،  نوروپاتي ديابتي ، بيماري عروق محيطي ، سيگار كشيدن ، كنترل قند خون ضعيف ، زخم هاي قبلي پا  يا قطع عضو ،و ايسكمي است. رگهاي خوني كوچك و بزرگ.  سابقه ابتلا به بيماري پا ، تغيير شكل پا كه باعث ايجاد فشار غيرطبيعي مي شود ، كالوس در مناطق تحت فشار نارسايي كليه ، ورم ، توانايي در مراقبت از مراقبت هاي شخصي (به عنوان مثال اختلال بينايي) از ديگر عوامل خطر زخم پاي ديابتي است. 

 

افراد ديابتي اغلب به دليل چندين فاكتور متابوليك و عصبي عروقي دچار نوروپاتي ديابتي مي شوند. نوروپاتي محيطي به دليل آسيب عصب ديستال و پايين آمدن جريان خون باعث از بين رفتن درد يا احساس انگشتان پا ، پا ، پاها و بازوها مي شود. تاول و زخم در نواحي بي حس شده پا و پاها مانند مفاصل متاتارسو-فالانژ ، ناحيه پاشنه ظاهر مي شود و در نتيجه فشار يا آسيب ديدگي از بين نمي رود و در نهايت به درگاه ورود باكتريها و عفونت تبديل مي شود.

 

درمان

زخم پا در ديابت به ارزيابي چند رشته اي نياز دارد ، معمولاً توسط متخصص پرستار ديابت ، يك پرستار زنده ماندن در بافت ،  پزشك متخصص غدد ، متخصصان ديابت و جراحان. يك هدف براي بهبود كنترل قند خون ، اگر ضعيف باشد ، بخشي از مديريت را تشكيل مي دهد ، تا سرعت پيشرفت بيماري را كاهش دهد.  افرادي كه داراي انگشتان پا به شكل سوسيس ، آزمايش مثبت "پروب استخوان" هستند ، شواهدي وجود دارد كه نشان دهنده استئوميليت ، مشكوك به نورو آرتروپاتي ذغال سنگ است ، يا كساني كه زخم آنها در طي 4 هفته مراقبت هاي استاندارد بهبود نمي يابد و در آنجا شواهدي وجود دارد كه اگزودا از منشا غشا syn سينوويال است . هنگامي كه مشكوك به استئوميليت در زخم پا است ، اما در عكسبرداري اشعه ايكس اثبات نمي شود ، بايد اسكن MRI انجام شود.

 

در رابطه با زخم هاي پا آلوده ، وجود ميكروارگانيسم ها به تنهايي براي تعيين وجود عفونت كافي نيست. علائمي مانند التهاب و چركي بهترين شاخص براي عفونت فعال هستند. شايعترين ارگانيسم عامل عفونت ، استافيلوكوك است.  اين درمان شامل دبريدمان ، باند مناسب ، مديريت بيماري شرياني محيطي و استفاده مناسب از آنتي بيوتيك ها  (عليه سودوموناس آئروژينوزا ، استافيلوكوك ، استرپتوكوك و سويه هاي بي هوازي) و عروق مجدد شرياني است.

 

 

زمان مراجعه به پزشك جهت درمان پاي ديابتي

علايم بيماري خود را يادداشت كنيد تا بتوانيد در تماس تلفني با پزشك ، علايم خود را توضيح دهيد. در زير علايم رايجي را كه با مشاهده آن بايد با پزشك معالج م نمايد،آورده ايم . بهتر است با ديدن اين مشكلات درطي 72 ساعت آتي به پزشك مراجعه كنيد:

 

هر گونه تروما (آسيب ) به پاها حتي اگر بسيار ناچيز باشد نياز به معاينه ي پزشكي دارد. حتي جراحت هاي كوچك مي تواند به عفونت هاي جدي بيانجامد.

درد ملايم تا متوسط موقت در پاها علامتي جدي نيست ، اما دردهاي ثابت هرگز طبيعي نيستند و بايد انها را جدي تلقي كرد.

تاول، جراحت يا زخم جديد با اندازه ي كمتر از يك اينچ (54/2 سانتي متر) مي تواند به يك مشكل جدي تبديل شود.

بيماران بايد با پزشك خود كلاسهاي آموزشي براي چگونگي درمان زخم ها بگذرانند.

هر ناحيه ي گرم ، قرمز يا متورم بروي پاها مي تواند علامت اوليه عفونت يا التهاب باشد.توجه به اين علايم اوليه مي تواند از بروز عوارض جدي پيشگيري كند.

درد، قرمزي و تورم اطراف ناخن هاي پا مي تواند نشانه اي از رشد ناخن در گوشه ي آن باشد . اين مسئله يكي از عوامل عفونت و قطع پا در افراد ديابتي است. تشخيص زود هنگام و درمان سريع آن بسيار مهم و ضروري است.

بي حسي جديد يا دائمي در پاها مي تواند علامتي از تخريب عصب ديابتي (نوروپاتي ) يا اختلال در گردش خون در پاها باشد. هر دو اين شرايط سبب قرار دادن بيمار در معرض خطر ابتلا به عوارض جديد از جمله عفونت و قطع عضو مي شود.

مشكل در راه رفتن مي تواند به دليل آرتريت ديابتي (charcot’s joints)باشد كه معمولاً علامت گرفتگي غير طبيعي يا فشار بروي پا يا نامناسب بودن كفش ها مي باشد . مداخلات اوليه كليد اصلي پيشگيري از ايجاد مشكلات جدي پا از جمله زمين خوردن، جراحت پوست اندام انتهاي (پا) و عفونت مي باشد.

خارش دائمي پاها علامت عفونت قارچي يا خشكي پوست است كه هر دو اين موارد مي تواند به ايجاد عفونت منجر گردد.

تشكيل پينه يا ميخچه بروي پا را بايد جدي گرفت و بايد اين ضايعات زير نظر متخصص از روي پا برداشته شوند. از دستكاري يا برداشتن اين ضايعات در خانه يا بوسيله ي اسيدهاي ضعيف .

تب به دماي بيش از 37 درجه سانتي گراد يا 98/6درجه ي فارنهايت اطلاق مي شود وجود تب همراه با ساير علايم يا حتي تب به تنهايي ، بايد سريعاً به پزشك گزارش شود.

 

تشخيص و درمان

هدف اصلي در درمان زخم پا ، دستيابي به درمان در اسرع وقت است. هرچه سريعتر بهبود يابد ، احتمال عفونت كمتر است.

 

چندين فاكتور اصلي در درمان مناسب زخم پاي ديابتي وجود دارد:

 

• پيشگيري از عفونت
• كاهش فشار از منطقه ، به نام "بارگيري خارج"
• از بين بردن پوست و بافت هاي مرده ، "از بين بردن" ناميده مي شود
• استفاده از دارو يا پانسمان بر روي زخم
• مديريت گلوكز خون و ساير مشكلات سلامتي

همه زخم ها آلوده نيستند. با اين حال ، اگر متخصص غدد پا عفونت را تشخيص دهد ، يك برنامه درماني آنتي بيوتيك ، مراقبت از زخم و احتمالاً بستري در بيمارستان ضروري است.

 

براي جلوگيري از ابتلا به زخم ، مهم است:

 

• سطح گلوكز خون را تحت كنترل دقيق نگه داريد.
• زخم را تميز و بانداژ كنيد.
• با استفاده از پانسمان يا پانسمان زخم ، روزانه زخم را تميز كنيد. 
• از پا راه رفتن بپرهيزيد.

 

جلوگيري

بهترين راه براي درمان زخم پاي ديابتي در وهله اول جلوگيري از پيشرفت آن است. رهنمودهاي پيشنهادي شامل مراجعه مداوم به يك متخصص غدد مطب است. پزشك متخصص غدد مي تواند تشخيص دهد كه آيا در معرض خطر ابتلا به زخم پا هستيد يا خير يا راهكارهايي براي پيشگيري اجرا مي كند.

 

كاهش عوامل خطر اضافي مانند سيگار كشيدن ، نوشيدن الكل ، كلسترول بالا و افزايش قند خون در پيشگيري و درمان زخم پاي ديابتي مهم است. پوشيدن كفش و جوراب مناسب كمك زيادي به كاهش خطرات خواهد كرد. پزشك متخصص پا مي تواند در انتخاب كفش مناسب راهنمايي كند.

 

يادگيري نحوه بررسي پاها بسيار مهم است تا بتوانيد هرچه زودتر يك مشكل احتمالي پيدا كنيد. هر روز پاها را بازرسي كنيد - به خصوص كف پا و بين انگشتان پا - از نظر بريدگي ، كبودي ، ترك ، تاول ، قرمزي ، زخم و هرگونه نشانه غيرطبيعي. هر بار كه به يك ارائه دهنده خدمات بهداشتي مراجعه مي كنيد ، كفش ها و جوراب هاي خود را برداريد تا پاهاي شما معاينه شود. هر مشكلي كه كشف شد بايد در اسرع وقت به پزشك متخصص غدد خود گزارش شود. مهم نيست كه چقدر ساده به نظر مي رسند.

دکتر ستایش ديابتي ,عفونت ,درمان ,تواند ,پاها ,پزشك ,پزشك متخصص ,وجود دارد ,افراد ديابتي ,شواهدي وجود ,آنتي بيوتيك منبع